Yalnızlık ertesi

Bu gün günlerden
Yalnızlık ertesi
Ve yinede bu şehirden uzak
Tükenilmez sokaklarda
Sensizliğimi tükürmedeyim.
Bir hamile kadının ilk sancısı gibi
Hem acı,
hmde dolu – dolu

yaşam havesiydim
Bıraktığın ana kadar
Ama yıllar geçmiş
Çaresizlik ötesindeyim ,
Dört duvar yalnızlık içinde.
Ve seni sensiz yaşamaya mahküm.
Keşke o özlediğin kadın
Ben olsaydım Kendi kendime diyorum,
Belkide her sarıldığında
Senin korkularındım fark etmeden.
Of- oooooof
Dün gece bensiz seviştiğine
Hiç inanamıyorum,
Belki sende ben sizliye mahkümmüşsün.
Neyse, bir akşamda sensiz
Bu şehirden uzak geçti
Ve bu gün günlerden
Yine de yalnızlık ertesi.


1.1.2008
İSTANBUL