- Çıplak bir düşünceye
ve akşamlar üstü tenhalığa,
döşlerim üşümüştü...
sankı yaşamadan,
belkide,
yaşattığımdan yaşlanırdım,
tık – tık
sesini duyurdum...
saniyelerden de ireli sürürdü
tı,
tı,
tıkkk...
bu çürüyen çağlara
acımıyanlar...
ah !
ah ! qıcıklanırım.
Dudaklarımda öpüş ateşi
Alevlenmeden
Neden sönmeye başladı !
Hikayelerde duymuştum
Bir anne dilinden :
Ölüme gidenin
dudakları buzlar...
bende mi?!
ANKARA
20.03.2005
25 Ocak 2008 Cuma
Yaşattıqımdan yaşlanırdım !
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder