Tanrının cemdeyi

Gece ağırlığı üstüme çökür
içim, içimi dartıb eliyir
tanrı bu gece dara çekilir.
Bir soyuq odada
Sanki duvarlar
Gözlerin yumub
mene baxırlar.
Bir sıcaq qucaq,
Bir isti ürek,
Bir dodaq...
Of – of
Buzluğa çevrilen
Qansız bu şehir!!-
Özün satan quduzlarla
Qucaqlaşıb,
Tanrınında cemdeyini
Quduz baxış köpeklere,
Didik – didik
bölüp verme sözün verir.
Qansız şehir ,
ah! bu şehir
bu duvarlar olmasaydı,
bir axşamlıq,
yol tapardım üreyine.
Belkede bu duvarları
Güdmek için,...
Ah , ne bileydim,
Yıxmaq için ....
Hay verseydi harayıma
Bu şehirde
Duvarların gövdesine
Yaxşılıqa yaman diyen insanlara,
Sığınmazdım.
Ah,
ah bu şehir bilmeyerek
şehirde de gömülenler duymayaraq,
men tanrının cemdeyini
ses siz – ses siz
odamdakı xatireler,
duvarlarında mismarladım !!
kim ne bilir
belke bir gün... !


ANKARA
24.02.2005