skip to main |
skip to sidebar
SENİ ÖZÜMDE YERLEŞTİRDİM
Çiban kimidir
quduz baxışlardan yapılan gözlerime
yalan mehebbetler.
Men ise kölgem
Kimsesiz küçelerden boylanmada,
düzülen buzlanmış görüşlerde qırağlığda
seni,
meni,
belked...
qarşılayır.
Bir çiyinlik ,
bir qucag nifret,
ayağlarım üstede ölmeye,
arzum diye,
üreyimi avucumda
gezdirirem.
Bir riyasız topraq,
Bir duvağlı şekil ,
Bir yapılan dodağa ,
Tüstüsüz paprıs.
İndise üreyime ses veren ürek .
Ne varımsa ellerimde
Kölgeliyim boyda kölgelik
Baxışım boyda da yaşadıqım günleri
üreyimin nakamlığına
Pırım – pırım
Yol üste serirem.
Ne bilim,
Belke
Buda bir ılğımımış
Ve seni ,
Özümde yerleşdirirdim,
Ne bilim !
Belkede ....yaşadırdım !!!
15.05.2004
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder